ప్రేమ - ఎన్నో తీపి గుర్తుల, హృదయ గాయాల సమాహారం. మనుషుల ప్రేమలో ఇవన్నీ ఉన్నాయి అంటే మామూలే. కాని దేవుని ప్రేమలో కుడా ఇలాంటి సంఘటనలు ఎన్నెన్నో. దేవుడు ఆదిలో ఉన్నవాడై భూమి మీద ఏలుబడి చెయ్యడానికి మానవుణ్ణి సృజించి తన సృస్టిమీద అధికారాన్ని ఇచ్చారు. మానవునికి అవసరమయిన వాటన్నిటిని సిద్ధ పరచి, ఏదేను తోటలో వానిని ఉంచారు, ప్రతిదినం వారితో సమయాన్ని గడిపేవారు. మానవుణ్ణి దేవుడు తన హృదయంతో ప్రేమించారు. అయితే మానవుడు దేవుని హృదయాన్ని గాయం చేసాడు... దేవునికి కోపం వచ్చి వనములోనుండి బయటకు గెంటేసారు, దేవునికి దూరం అయ్యాడు మానవుడు. ప్రేమించిన వారు దురం అయితే ఎంత బాధ, వేదన ఉంటుందో తెలుసు మనకు, అంతకంటే ఎన్నో రెట్లు బాధ అయన అనుభవించి ఉంటారు. దేవుని ప్రేమ మాత్రం మానవున్ని విడిచి పెట్టలేదు. మరణ శాసనాన్ని వ్రాసిన తానే తన ప్రేమతో మరల దగ్గర చేసుకోడానికి దీవిని విడచి భువికి వచ్చి, పెదవానిగా, దరిద్రత అనుభవించి, అవమానం హేళన అనుభవించి, కన్నీరు కార్చి, పిడుగుద్ధులు తిని, వెలివేయ బడి, కొరడాల దెబ్బలు తిని, రక్తం కార్చి, మరణ శాసనానికి విధేయుడై సిలువ మీద ప్రాణం పెట్టి నిన్ను నన్ను సమాధాన పరచుకున్నారు. నీవు కలిగిఉన్న దానిని బట్టి ప్రేమించేది ఈ లోకం అయితే నీకోసం తనను తాను కర్చు చేసుకున్నాడు అది నిజమైన ప్రేమ. హృదయాన్ని గాయం చేస్తే వదిలేసేది ఈ లోక ప్రేమ, హృదయం ముక్కలైన ఇంకా నీకోసం ఎదురు చూస్తుంది నా దేవుని ప్రేమ... యోహాను ౩:16 దేవుడు లోకమును ఎంతో ప్రేమించెను.. ఆయనకు నీ హృదయాన్ని ఇస్తావా.. అయన మాటకు లోబడతావా... నీ మీద ఉన్న శాపమును అసిర్వధముగా మార్చ గలరు.....
షలోమ్
మీకొరకుప్రార్ధించే
అపోస్తులునెల్లినానిబాబు